دسته: آمادگی در برابر جنگ گرم و روانی سکولاریستها

سخنی خطاب به خواهران  در تربیت جهـادی

مؤلف: ع. محمود فلسطینی
مترجم: صادق . م

بسم الله الرحمن الرحیم
السلام عليكم و رحمة الله و بركاته

الحمد لله حمدًا كثيرًا طيبًا مباركًا فيه والصلاة والسلام على رسول الله الأمين خير خلق الله وعلى آله الطيبين الطاهرين وعلى أصحابه جميعًا الغر الميامين ومن تبعهم بإحسان إلى يوم الدين .. وبعد:

خواهران مسلمانم:
در این جلسه که با شما هستم، قلبهایی شکسته و اندوه­بار، پاره پاره می­شوند. هر چند زنان از درجات مختلفی در فهم، هوش و یادگیری برخوردارند اما می­خواهم مسائلی را آشکار و صریح برایتان روشن کنم. مسائلی که درگذشته از آن­ها منع شده­اید .. چیزی که دیگران می­خواهند از زنان بسازند، اینست که آنان را از فطرتشان، و اسلام و دینشان خارج گردانند.

مجتمعات و جوامع ما بدون شک در این مرحله و قبل از ظهور استعمار در سرزمین­هایمان، فقط می­توانم و بگویم که: زن مظلوم بوده­اند .. مردان ما در روستاها و شهرها هرگز نتوانستند به ارزش زن پی ببرند. و اینکه عظمت و ارزش این مخلوق بزرگ در این جامعه و سایر جوامع چه قدر است؟

مرد عقب افتاده­ای که از دین خداوند متعال چیزی نفهمیده­است، گمان می­کند زن فقط یک کالا مانند لوازم بی ارزش خانه است، حتی در بعضی از جوامع اسلامی شاید به مرد اجازه داده شود همسرش را بکشد و کسی از خانواده­اش نتواند به این کار اعتراض کند ـ پس او مانند کالای فانی است ـ یا کاملا به مرد اجازه داده شده که او را هلاک کند و کسی از او سوالی نپرسد، به این معنا که دید مسلمانان جاهل نسبت به زن برگشته است به همان نگاهی که در جاهلیت به زن می­شد. برای این مخلوق از نظر انسانی و شخصیتی ارزشی قائل نیستند .. پس اهل کفر می­آیند و این وضعیت پر از بدختی زن را می­بینند و می­فهمند که زن دریچه اطمینان است، یعنی زن کلید خیر و شر برای جوامع است. در نتیجه یکی از ارکان تلاششان، در خانواده­ها و شهرها و جوامعمان فاسد کردن زن و خارج کردن او از نقش اصلی و درستش می­باشد، تا جایی که او را به بازی­ می­گیرند و او را که قبلاً کالایی برای مرد خانه بود به کالایی برای همه مردان تبدیل می­کنند!

با حرف­های شیرین و عبارات دلنشین به سوی سرزمینمان آمده­اند، از زن می­خواهند از قید و بندهایش رها شود و حقوق­اش را ـ آنگونه که آن­ها گمان می­کنند ـ بشناسد.

آنها در حالی که افرادی بدذات هستند و رواشناسی زن و واقعیت روانی آن­ها را در سرزمین­های ما مورد مطالعه قرار داده­اند. می­آیند و می­گویند: «ای زن؛ مورد ظلم واقع شدی و حقوقت پایمال شد.» گفته­های آن­ها همه درست و صحیح است و شکی در آن نیست و بحثی در مورد آن نداریم.

اما آیا درمان این امر، کاری است که آن­ها انجام می­دهند؟

شناختی مختصر بر کارنامه ی  حکومت سکولارآمریکا 

به قلم: محسن صادقی/سقز

حکومت سکولار آمریکا که چندین دهه قبل توسط سید قطب رحمه الله به عنوان «شیطان بزرگ» نامیده شد که خطر آن از خطر کمونیستهای شوروی و چینی هم نزدش بیشتر بود و به همین دلیل از سوی اهل جهاد به عنوان «سر افعی» به آن نگریسته می شود که باید به عنوان دشمن اصلی بر آن تمرکز کرد و از هر گونه جنگ جانبی خودداری کرد دارای کارنامه ای سیاه است که به صورت مختصر حکومت سکولار آمریکا برای ما تداعی : 

•  واژه‌ای است برای خون ریزی و تخریب و عقب نگه داشتن ملل ضعیف
• واژه‌ای است برای دشمنی با قوانین شریعت الله و دارالاسلام و مسلمین شریعت گرا
• واژه‌ای است برای تحمیل و زورگوئی و اشغال‌گری ملت‌ها.
• واژه‌ای است برای زیر پا گذاشتن حقوق بشر به صورت عمومی‌ ‌و مسلمانان به صورت خصوصی.
• واژه‌ایست که تمامی‌ ‌پلیدی‌ها و خباثت‌ها در آن جمع شده است.

شیخ ناصر الفهد  که الله تعالی از زندان آل سعود آزاداش گرداند، در کتاب (التبیان فی کفر من اعان الامریکان ۱/۴۳) درباره‌ی آن کسانی که گمان می‌‌کنند که آمریکا کشوری پیشرفته و متمدن است می‌‌فرماید: «آمریکا تنها در جنگ ویتنام در ۱۹۶۳ (۱۶۰) هزار انسان را کشت و (۷۰۰) هزار نفر را فقط شکنجه داد و ۳۱ هزار زن را اغتصاب کرد و کلیه‌ی ۳ هزار نفر را در آورد و ۴ هزار نفر را سوزاند و ۴۶ روستا را با سلاح شیمایی از بین برد».

این کدام پیشرفت و حقوق بشر است که حکومت سکولار آمریکا درباره‌اش سخن می‌‌گوید. آیا این خنده دار نیست که انسان‌های نفهم و نادان بدان معتقدند که حکومت سکولار آمریکا پیشرفته و مدافع حقوق بشر است؟ کدام بشر؟ بشر سکولار؟ یا بشر مسلمان شریعت گرا هم شاملش می شود ؟ یا فقط شامل بخشی از بشرهای سکولار می شود؟

شیخ عبدالله عزام می گوید: «خلاصة أمريكا عبارة عن مجموع اللصوص والأشرار في أوروبا الذين نبذهم مجتمعهم فهاجروا ، عبارة عن شذاذ الآفاق هاجروا إلى العالم الجديد بعد أن اكتشفها كولمبس ، ووجدوا شعباً يعيش في أرضٍ جديدةٍ ، فبدأوا به تمزيقاً وتقتيلاً وأفنوه ، ولم يبق منه إلا بضعة ملايين ، سواء من الهنود الحمر أو من الأسبانيين في كولورادو وأنديانا وغيرها ، أبقوا بقية باقية عبارة عن ماذا ؟ عبارة عن متاحف ، عبارة عن قطعٍ قديمةٍ يراها الزائرون لأمريكا»( خربت امریکا: ابی جندل الازدی۱/۳۸).

ترجمه: «خلاصه آمریکا: عبارت است از جماعتی دزد و اشرار هستند که از اروپا کوچ کرده اند و نزد جامعۀ خود منفور و فریب خورده هستند و عبارتند از عده‌ای شاذ از همه‌ی دنیا که به دنیای جدیدی که کولمبوس آن را کشف نموده است کوچ کرده‌اند، که دیدند در این زمین جدید ملتی زندگی می‌‌کنند (که هندی ها بودند)، پس شروع به کشتن و بریدن کردند و باقی نماند از آنها مگر چند میلیونی از هندی‌ها و سرخ پوستان و اسپانیائی‌های کولورادو و اندیانا و غیره». 

دکتر عبدالعظیم محمود الدیب می گوید: «هرکس تاریخ اروپا را بخواند به چند جنایت و خرابی و حادثه بر می‌‌خورد که اگر قطره‌ای از این امور وارد دریای تاریخ ما شود، آن را کثیف و تار می‌‌نماید و رنگ آن را سیاه و تاریک می‌‌کند، اما غرب توانسته است خود را از این تاریخ بیرون بکشد و خود را به نصیحت خواه ملتش بشناساند و آنگونه شده است که بعضی از ما به اشخاص تاریخی اروپا افتخار می‌‌ورزند».

البته لازم است بدانیم که در جنگ کرۀ شمالی، آمریکا ۳۵ هزار سربازش را از دست داد، در ویتنام نزدیک به ۵۰ هزار سربازش قربانی شدند و در چندین جنگ دیگر هزاران سربازش را از دست داده است. اما با این وجود درس عبرت نگرفت و به عراق و افغانستان و یمن و سوریه و غیره حمله‌ای وحشیانه نمود و شروع به اشغال گری کرد و چند دهه است که برای دارالاسلام ایران نیز خط و نشان می کشد و از دور پاس می کند و هر چند وقت یکبار توله سگهای مزدورش را در قالب احزاب سکولار چند نفره ی کومله ها و دموکراتهای کردستان و گروه مزدوران رجوی و اوجالان و … جهت تخریب و ترورهایی روانه دارالاسلام ایران می کند.

هنر برخورد با سیستم جاهلی / درخواست پناهندگی از سکولاریستها در هنگام ضرورت و جبران آن در صورت توانایی

ارائه دهنده : عبدالله جوانرویی و کارزان شکاک ( از درسهای استاد هورامی ) 

ابن اسحاق روایت کرده است :

رسول الله صلی الله علیه وسلم  زمانی که از طایف به قصد مکه برگشت، کسی را نزد اخنس بن شریق فرستاد و از او درخواست پناهندگی کرد. اخنس جواب داد که من دارای پیمان و قرارداد هستم؛ بنابراین قدرت پناه دادن را ندارم. بعد از او نزد سهیل بن عمرو فرستاد، او نیز گفت : بنی عامر به بنی کعب پناه نمی دهند. سپس نزد مطعم بن عدی فرستاد و مطعم درخواست پناهندگی رسول الله صلی الله علیه وسلم  را پذیرفت.

در مختصر السیره ی عبدالله بن محمد آمده است : « رسول الله صلی الله علیه وسلم  چند روزی در تاکستان به سر برد و زمانی که خواست به مکه برگردد، زید بن حارثه گفت : چگونه پیش قریش برمی گردی و حال آنکه شما را بیرون کرده اند؟ رسول الله صلی الله علیه وسلم  فرمود : ای زید! خداوند چاره ساز و مشکل گشا است؛ خواهی دید که دری را بگشاید، خداوند یاور و پشتیبان دین خود است. به قصد مکه به راه افتاد. مردی از اهل خزاعه را نزد مطعم بن عدی فرستاد و از او خواست، چنانچه تمایل دارد به او پناهندگی بدهد. مطعم درخواست رسول الله صلی الله علیه وسلم  را پذیرفت و به اقوام و فرزندان خود دستور داد که خود را مسلح کنند ود ر کنار بیت الحرام به صورت آماده باشد بایستند تا رسول الله صلی الله علیه وسلم  در امنیت به مکه وارد شود. رسول الله صلی الله علیه وسلم  همراه زید حرکت کرد تا به بیت الحرام رسید. در این موقعیت مطعم بر شتر مخصوصش سوار شد و به اهل قریش رو کرد و گفت : من محمد را پناه داده ام و کسی حق ندارد برای او مزاحمت ایجاد کند. رسول الله صلی الله علیه وسلم  قبل از هر چیز در کعبه نشست و دو رکعت نماز به جای آورد و در بستر امن و حمایت و حفاظت مطعم و بستگانش به منزل خود برگشت.^[۱]

چنانچه سفر رسول الله صلی الله علیه وسلم  به طائف با دو هدف «دعوت و درخواست یاری بود»، بی تردید اکنون به درخواست پناهندگی و حماست شخصی از رهبران مکه منجر شده است. و در روایتی که گذشت متوجه شدیم که همین سکولاریستهای قریش رسول الله صلی الله علیه وسلم  را از مکه بیرون کرده بودند و زید به رسول الله صلی الله علیه وسلم  گفت : «راستی چگونه پیش قریش برمی گردی و حال آنکه شما را بیرون کرده اند؟» اما رسول الله صلی الله علیه وسلم  مطمئن بود که فرستاده ی خدات و پیروزی و گشایش خدادادی نزدیک است و به ویژه زمانی که محنت شدت یابد و بلا افزون گردد، خداوند به فریاد بندگان خود خواهد رسید.

اخنس بن شریق از بنی زهره، هم پیمان بنی هاشم و بنی تمیم، در پیمان «حلف الفضول» بودند. بنابراین او به بهانه ی این که هم پیمان است و هم پیمان قدرت قبول پناهندگی ندارد، زیربار این مسئولیت نرفت. شاید بتوان گفت که قانون پناهندگی مبنی بر پناهندگی قبیله ای برای قبیله ی دیگر بوده باشد و قانون حمایت شامل حمایت قبیله از فرزندان خود بوده است، مانند حمایت ابوطالب از فرزندان خود.

سهیل بن عمرو از پناه دادن رسول الله صلی الله علیه وسلم  خودداری کرد و برخورد خود را چنین توجیه کرد که گویا، بنی عامر نباید به بنی کعب پناهندگی بدهند. سهیل و رسول الله صلی الله علیه وسلم  از جهت نسبی در «لوئی» به هم می رسیدند و بعد از لوئی بنی کعب و بنی عامر از هم جدا می شدند. ما نسبت به حدود این سنت ها و رسم های جاهلی بی خبریم و نمی دانیم که چرا بنی عامر نمی توانست به بنی کعب پناهندگی دهد؟! اما ظاهراً نزد خودشان مسأله واضح بوده است یا اینکه سهیل خواسته است جهت فرار از این پناهندگی به توجیه بپردازد.

پس از این دو نفر رسول الله صلی الله علیه وسلم  از مطعم بن عدی رهبر بنی نوفل بن عبد مناف که شاخه ی سوم تبار عبد مناف بود، درخواست پناهندگی کرد. فرزندان عبد مناف به چهار شاخه تقسیم شده بودند : بنی هاشم، بنی عبدالمطلب، بنی عبد شمس، و بنی نوفل. مطعم بهتر از همه کس نسبت به خطر و حساسیت این کار مطلع بود و چه بسا احتمال می داد که به دشمنی او با تمام قریش منجر شود؛ چرا که او می بایست با هر نوع تهدیدی علیه رسول الله صلی الله علیه وسلم  مبارزه کند. اگرچه این حمایت منجر به جنگ بین او و قریش گردد.

هنوز از یاد نبرده ایم که مطعم در زمان حمایت ابوطالب از رسول الله صلی الله علیه وسلم  چقدر بر همبستگی قریش اصرار می ورزید! رسول الله صلی الله علیه وسلم  در این لحظه فراموش نکرده است که مطعم همان کسی است که هنگامی که ابوطالب تبادل عماره بن ولید با رسول الله صلی الله علیه وسلم  را نپذیرفت اورا سرزنش کرد و به ابوطالب گفت : ابوطالب! قسم به خدا قوم تو منصفانه با تو به میان آمده و تلاش کرده اند که تو را از این بحران نجات دهند. عماره بن ولید را بگیر و به پسری خود قبول نما و محمد را به قریش تسلیم کن. از این بهتر چه می خواهی؟ ابوطالب به او جواب داد : نه، قسم به خدا این انصاف نیست، پسرشان را به من دهند که او را خدمت کنم و پسرم را به آنها بدهم که او را بکشند! این مطعم برای شکست من انجمن تشکیل داده ای و قوم قریش را بر من شورانده ای. نه نه، برو هرچه دوست داری بکن! آری، مطعم همان کسی است که امروز رسول الله صلی الله علیه وسلم  از او درخواست پناهندگی می کند. در این موقعیت دشوار و حساس، آیا با تحمل هزینه ی دشمنی با قوم خود به رسول الله صلی الله علیه وسلم  پناهندگی بدهد یا همچون دیگران شانه از زیر بار این مسئولیت سنگین خالی نماید؟

او موضع شرافتمندانه  و افتخار آفرینی انتخاب نمود که تاریخ آن را حفظ کرده است. به درخواست رسول الله صلی الله علیه وسلم  جواب مثبت داد و فرزندان و سربازان خود را مسلح و با نمایش به سوی کعبه ، اعلام کرد که به رسول الله صلی الله علیه وسلم  پناهندگی داده است و رسول الله صلی الله علیه وسلم  این دعوتگر با تدبیر همراه زید در فضای امنیتی که با درخواست خود مهیا کرده بود به طواف کعبه پرداختند و پیامبر با حمایت و حفاظت آنان بعد از طواف به خانه ی خود بازگشت. این سیلی محکمی بود که با قدعلم کردن سکولاریستهای بنی نوفل در مقابل سکولاریستهای قریش نواخته شد. اما بنی نوفل با رهبری مطعم نیز همچون بنی هاشم با رهبری عبدالمطلب که مردانی و شرافتمندی خود را در دفاع از رسول الله صلی الله علیه وسلم  به اثبات رساندن بر آیین شرکی خود همچنان ماندند. و رسول الله صلی الله علیه وسلم  این دفاع شرافتمندانه مطعم همراه با جان نثاری های او جهت نقض پیمان تحریم را در یاد و خاطره ی خود حفظ کرده بود و در جنگ بدر که هفتاد نفر از سران قریش را به اسارت گرفته بود، فرمود : «ای کاش امروز مطعم بن عدی زنده بود به خدا این اسیرها را به او می بخشیدم.

مطعم بن عدی کافرسکولاری بود و از نظر عقیدتی تفاوتی با سکولاریستهای قریش نداشت. ابوجهل و ابولهل نیز همچون مطعم درخواست پناهندگی و یاری رسول الله صلی الله علیه وسلم  به وجود این تفاوت ها واقف بود. و اکنون در هنگام قدرت نیکی های او را فراموش نکرده است و در جواب درخواست قریش مبنی بر آزاد کردن هفتاد نفر از اسیران که متشکل از سران سکولارقریش بود، می فرماید : «اگر مطعم اینجا بود و درخواست پناهندگی می کرد آنها را به او می بخشیدم».

ظاهراً حمایت مطعم محدود به حمایت از شخص رسول الله صلی الله علیه وسلم  بوده است نه مبنی بر آزادی دعوت. به همین دلیل می بینیم، رسول الله صلی الله علیه وسلم  به جستجو مکان دیگری است که دعوت خود را در آنجا آزادانه آغاز کند

۱- مختصره السیره، ۱۲۵

مختصری از تاریخ فرقه های اسلامگرا و جماعتهای جهادی کردستان عراق

ارائه: معتصم

کار گروهی سیاسی اسلامی در کردستان عراق ‌به‌بیش ازهفتاد سال قبل برمی گردد؛ زمانی که ‌برای اولین بار مدرسه ی “اخوان المسلمین” در سال ۱۹۵۲میلادی (۱۳۳۰ هجری شمسی) به‌شهر حلبچه‌آمد، درحالی که در آن زمان ادبیات فکری و دید سیاسی اسلامی اخوان المسلمین فرازونشین های فراوانی داشت.

۱- در اوایل دهه ی هشتاد قرن گذشته ” ‌لشکر اسلام” که حاصل تلاش “‌عباس شبک” بود شکل گرفت اما پس از مدت کوتاهی حزب اتحادیه میهنی کردستان به آسانی توانست در آنها نفوذ کند وریشه‌ دار شود و با تبلیغات مناسب وفعالیتهای مستمر افراد زیادی را جذب و به طرف هدف مورد نظر خود سوق داد، تا اینکه سال ۱۹۸۲میلادی (۱۳۶۰ هجری شمسی) توانست یک گرز بزرگ نظامی را برپیکره ی آنها وارد نماید و قوت وتوان آنها را به طور کلی از آنها گرفت. و سرانجام در سال ۱۹۸۶میلادی (۱۳۶۴ هجری شمسی) به‌کلی نابود شدند.

۲- در سال ۱۹۸۲میلادی (۱۳۶۰ هجری شمسی) گروه‌اخوان المسلمین کردستان تلاش کردند تا شاید به کمک وحمایت ایران ‌یک گروه سیاسی را به نام انصار تشکیل بدهند، اما از طرف ایران هیچ گونه پاسخی به درخواست آنها داده نشد. این خود باعث شد که‌ آرام آرام بیشتر افراد حامی و طرفدارشان از این گروه جدا شوند. و دیگر اعضای آنها توانستند با ‌مدیریت “صلاح الدین محمد بهاالدین” به‌گروه‌(اخوانی عراق) بپیوندند اما به طور ‌رسمی در سال ۱۹۸۶میلادی (۱۳۶۴ هجری شمسی) به اخوان المسلمین عراق ملحق شدند.

۳- در سال ۱۹۸۵میلادی (۱۳۶۳ هجری شمسی) “رابطه‌اسلامی” کردستان به‌ریاست “ماموستا شیخ محمد برزنجی” در ایران تشکیل شد که شاخه ی نظامی آن ” لشکر قرآن” نام گرفت . بدین شکل ادامه‌ یافت تا در سال ۱۹۸۷میلادی (۱۳۶۵ هجری شمسی) به ریشه‌ و بنیانی (ستون و دیواری) برای ‌تشکیل “حرکه‌اسلامی” تبدیل شد.

۴- در سال ۱۹۸۷میلادی (۱۳۶۵هجری شمسی) وقتی استاد “ملا عثمان” رحمة الله علیه و برادر و طلاب و شاگردان و طرفدارانش برای مبارزه ی مسلحانه و جهاد فی سبیل الله، ‌از شهرها بیرون رفتند و با “ر‌ابطه‌اسلامی” یکی شدند و “حرکه‌ اسلامی” رادر کردستان عراق شکل دادند… به این صورت باقی ماندند تا سال ۱۹۹۹میلادی (۱۳۷۷هجری شمسی). در این سال گروه مبارزین اسلام (دسته دوم اخوان المسلمین در منطقه‌) و “حرکه اسلامی” در کردستان عراق گروهی با نام “بزوتنه وه ی اسلامی” ‌را تشکیل دادند. ولی “حرکه‌اسلامی” بخاطر چند دلیل داخلی و خارجی در تاریخ ۳۰-۵-۲۰۰۱ میلادی (۹/خرداد/۱۳۸۰ هجری شمسی) به ‌رهبری استاد” شیخ محمد برزنجی” و امیریت “علی باپیر” از آنها جدا شدند.

بعدها “بزوتنه وه ی اسلامی” به ‌سه ‌قسمت دیگر انشقاق پیدا کرد‌:

۱- حرکه‌ اسلامی ‌به ‌ریاست استاد”علی عبدالعزیز” رحمة الله علیه.

۲- جندالاسلام به‌رهبری “ابوعبدالله ‌شافعی” ( کاک وریا هولیری) که‌ در تاریخ ۱-۹-۲۰۰۱میلادی (۱۰- شهریور- ۱۳۸۰ هجری شمسی) که ‌رسمیت خودشان را اعلام کردند (با برادران توحید که ‌نزدیک پنجاه نفر بودند متحد شدند)

۳- گروه “اصلاح” به‌ رهبری ” ماموستا کریکار”

سرانجام ‌”جندالاسلام” و “اصلاح” در تاریخ ۱۰-۱۲-۲۰۰۱ میلادی (۱۹/آذر/ ۱۳۸۰ هجری شمسی) به هم پیوستند و گروه “انصارالاسلام” را به‌رهبری “کریکار” تشکیل دادند. (پاک) نام دوم انصار الاسلام است به معنی ‌پشتیبانان اسلام کردستان.

۵- درسال ۲۰۰۶ میلادی (۱۳۸۴ هجری شمسی) گروه معروف به کتایب کردستان وابسته ‌به ‌دولت اسلامی عراق که زیر نظر گروه القاعده بودند رسمیت خود رابا انجام چند عملیات نظامی علیه نیروهای حکومت دست نشانده ی اقلیم کردستان عراق در کوههای “پنجوین”( که ‌یکی از شهرهای مرزی عراق- ایران است)، اعلام کردند.

هم اتوبوسی که اسباب هدایت شد

به قلم: پدرام سنندجی

سلام

من پس از پایان پایان ترم و تعطیلات تابستانی در داخل اتوبوس با یکی از دانشجویانی که به نظر من وخیلیها جاش و ضد کرد محسوب می شد در مورد  کردستان، هورامان، زبان هورامی و ارتباط آن با دیگر لهجه های ایرانی، تاریخ اسلام وخود اسلام و بخصوص احزاب سکولار کردی وارد صحبت شدیم .

 او معلوماتش دراکثر موارد وخصوصاً در مورد احزاب سکولاری که من ازشون طرفداری می کردم بیشتر بود وحرفهاش هم مستند بود و هم با واقعیت می خون ، اما من که زیر بار نرفتم .

 او در پایان این سایت شما را به من معرفی کرد و من بعد سه ماه تحقیق همه چیز برایم روشن شد . اما دو مشکل اساسی دارم:

1.  من مطمئنم اگر با این تفکراتم در جمع دوستانم  به  ابراز کفر به طاغوت و مسئله ی بسیار اساسی  برائت از سکولاریستها (مشرکین) بپردازم دیگران مرا مسخره کرده ومارکهایی چون کهنه پرست ،عقب مانده و… می چسبانند . اما بیشتر از این می ترسم که اگر در مورد کفر آشکار حزبهای سکولاری همچون دمکرات، کومله ، پژاک ، پ.ک.ک ،یه کیه تی و…. صحبت کنم آ نها مرا متهم به جاشیگری و ضد کردی نمایند چون من در داخل اینها بوده ام اینها بدون هیچ مدرک ودلیلی تنها به جرم مخالفت با سکولاریسم ویا حزبهای سکولار مورد دلخواهشان انسان را متهم به هر چیز زشت و غیر انسانی  می نمایند .

اینها اگر کومله باشند ، پژاکیها را متهم به جاشیگری میکنن ویا اگر پژاکی باشند کومله ودمکرات را ضد کردی می دانند . در مور پارتی و یه کیتی و… هم قاعده همین است و همه ی اینها اسلامیها را متهم می کنند .

• اگر بگویم ایران فعلی دارالاسلام است و باید وظایفی در برابر آن انجام دهیم کلاً من را متهم به همه چیز می کنند. بابا ما حتی جرئت نمی کنیم بگوئیم مثلا در فلان روستای ما گاز کشی داریم اما در پایتخت کردستان عراق نیست یا آب آشامیدنی ما و راههای ما اینگونه است و … و کردستان عراق اینگونه است !

ما واقعا در یک نوع حماقت زندگی می کردیم در حالی که تحصلیکرده هم هستیم؛ واقعاً مشکل احزاب سکولار با اسلام و قوانین اسلام است و برایشان فرق ندارد این مجری قوانین اسلامی یک شافعی باشد یا مالکی یا شیعه یا حنفی و غیره.

ذات سکولاریسم و دموکراسی با قوانین اسلام سازگار نیست. تو یا باید قوانین خدا را قبول کنی یا قوانین سکولاریستی را و برای طرفداران احزاب سکولار گزینه ی سومی وجود ندارد.

من در این تعطیلات مطالعاتم را در زمینه اسلام  و دارالاسلام و سکولارها بیشتر خواهم کرد. لطفاً در روش گفتگو با امثال من با نرمی و دلسوزی برخورد کنید و با دلیل صحبت کند . تا می توانید حرف خودتان و برداشت خودتان در مورد احزاب را نیاورید و بلکه سند بیاورید از اسلام هم که صحبت می کنید دلیل بیاورید نه برداشت خودتان و عقل خودتان را . این را از این همسفر محترم خودم که اهل مریوان بود یاد گرفتم .

برایم دعای خیر کنید.

باتشکر واحترام  ….. پدرام سنندجی (دانشجوی علوم پزشکی )

هنر برخورد با سیستم جاهلی / کاستن از تعداد دشمنان سکولار در تنگنای جنگ و مبارزه با رعایت اصول گفتگو و مذاکره

ارائه دهنده : عبدالله جوانرویی و کارزان شکاک ( از درسهای استاد هورامی ) 

گفتگوهای ویژه ای که بین عتبه بن ربیعه رهبر بنی امیه و رسول الله صلی الله علیه وسلم  با هم تبادل شد و شامل تشویق و تطمیع های تکراری است اکنون در دست ماست. عتبه بن ربیعه که از بزرگان عرب و رهبر بنی امیه بود هنگامی که سکولاریستهای قریش در انجمن گردهم آمده بودند از آنها تقاضا کرد که با محمد گفتگو کنند و چند چیز را به او پیشنهاد نمایند شاید یکی از آنها را بپذیرد و هر چه را انتخاب کند به او بدهند تا از قریش دست بردارد.

عتبه به رسول الله صلی الله علیه وسلم  چنین گفت : «تو در میان ما نسب عالی داری اما دعوت تو مایه ی تفرقه ی مردم شده است؛ به سخن من گوش کن چند چیز را به تو پیشنهاد می کنم، شاید یکی از آنها را بپذیری: اگر منظور تو از این کار ثروت است از اموال خود آنقدر به تو می دهیم تا از همه ی ما ثروتمندتر شوی. اگر شرافت و مقام می خواهی، تو را به پیشوایی خود برمیگزینیم و هیچ کاری را جز به صلاحدید تو انجام نمی دهیم. و اگر آن کسی که به نزد تو می آید جنی است و قدرت دفع آن را نداری برای علاج تو از علوم پزشکی کمک می خواهیم و مخارج آن را بر عهده می گیریم تا شفا یابی».

رسول الله صلی الله علیه وسلم  به سخنان او گوش داد تا سخنانش به پایان رسید، سپس فرمود: ای پدر ولید! سخنانت تمام شد ؟

پدر ولید گفت : بلی.

رسول الله صلی الله علیه وسلم  فرمود : پس اکنون تو هم به من گوش فرا ده.

پدر ولید گفت : بفرما.

رسول الله صلی الله علیه وسلم  شروع کرد به خواندن سوره فصلت (سجده) :

«بِسمِ اللهِ الرَحمنِ الرَحیم* حم* تَنزِیلٌ مِنَ الرَّحمنِ الرَّحیمِ* کِتبٌ فُصِّلَت ءایتُهُ قُرءاناً عَرَبِیَّا لِقَومٍ یَّعلَمُونُ* بَشیراً و نَذیراً* فَأَعرَضَ أَکثَرُهُم فَهُم لا یَسمَعُونَ …»^[۱]

:«این کتاب نامه ای است از جانب رحمتگر مهربان، کتابی است که آیات آن به روشنی بیان شده است، قرآنی است به زبان عربی واضح برای مردمی که می دانند. بشارتگر و هشدار دهنده است. ولی بیشتر آنان به حق پشت کردند در نتیجه چیزی نمی شنوند …».

عتبه سراپا گوش بود و به آیات قرآن گوش می داد و در مقابل خود کسی را می دید که به ثروت و مقام و فرمانروایی طمع ندارد و به این صورت فریب نمی خورد. او مریض نیست بلکه از حقیقت سخن می راند، مردم را به نیکی می خواند، با ملایمت از حقیقت دفاع می کند و عباراتی می گوید که از فرط بلاغت نمونه ی اعجاز هستند؛ بنابراین از گوش دادن بدان خسته نشد، تا اینکه رسول الله صلی الله علیه وسلم  به سجده رسید و به سجده رفت. سپس رسول الله صلی الله علیه وسلم  فرمود :

هدیه ی سه قاعده و اصل زرین  به تو که حسشان کنی

مؤلف: شیخ خالــد حسینــان (أبو زید کویتی)  
مترجم: یحیی ابراهیمی

بسم الله الرحمن الرحيم

الحمد لله رب العالمین و الصلاة و السلام علی أشرف المرسلین .. و اما بعد:

برای عبد و بنده­ی ضعیف، عاجز و گناهبار، قبیح و ناشایست است که پروردگارش، مولایش، سید و آقایش و آفریننده­اش را با کلماتی خشک و حسّ و حالی سرد مخاطب قرار دهد. بلکه شایسته است که بنده با قلبی پر از ایمان و خوش­بینی پروردگار و خدایش را  مورد خطاب قرار دهد.

و این­ها بعضی از قواعد طلایی و زرینی­اند که دوست داشتم تو در همان حینی که امورات دنیوی و اخرویت را از پروردگارت طلب می­کنی آن­ها را به خاطر داشته باشی و حسشان کنی .. پس آن را پیش رویت قرار می­دهم و به تو هدیه­اش می­کنم تا بدان هنگام که اجابه­ی دعایت را نمی­بینی شیطان در قلبت برانگیخته نشود و تو را از دعا کردن کسل نکند. بلکه بر تو لازم است که رغبت و توجه به خداوند متعال را در همه­ی خواسته­هایت امری بزرگ بشماری و در کسب نتایج عجله نکنی. چرا که خداوند، حکیم و دانا و آگاه است و بر حسب حکمت و علمش دعاهایت را استجابت می­کند، و ممکن است حکمت در به تأخیر انداختن اجابه­ی دعا باشد. پس قواعدی که ذکر می­کنیم تو را تشویق و تشجیع به دعای زیاد و مستمر می­کند و میل و رغبتت را به آنچه که نزد خدای متعال است زیاد و قوی می­گرداند.

قاعده­ی اول: استحضار و به همراه داشتن این درک و حس که خداوند متعال بر همه چیز تواناست؛ اوست که فرماندهی و مالکیت همه چیز را در دست دارد، کلیدهای همه چیز در دست اوست، کارها همه در روز قیامت بدو برگشت داده می­شود، اوست پادشاه پادشاهان، کلیدهای همه چیز در دست اوست و هرگاه اراده­ی پدید آوردن چیزی و انجام کاری را بکند همین کافی است که بدان بگوید: بشو پس می­شود.

این معانی و این خصائص ربوبیت و الوهیت پروردگارت را در قلبت حاضر و احساس کن و نگو: این امر (اجابه­ی دعا) بعید است یا تصور نمی­کنم که خداوند متعال دعایم را در مورد این امر اجابت کند.

قاعده­ی دوم: حسن ظن به الله؛ پیامبر صلی الله علیه وسلم روایت می­کند که پروردگار سبحانه و تعالی فرمود: «من نزد حسن ظن بنده­ام به خودم هستم، پس بنده­ام هر آنچه می­خواهد به من گمان ببرد…» و در روایتی دیگر آمده است که پروردگار متعال فرمود: «اگر به من گمان خیر بُرد پس همان نصیبش می­شود و اگر گمان شر بُرد پس همان نصیبش می­شود.»

و ای بنده­ی خدا ..  چقدر زیباست که خداوند قلبت را مملو از حسن ظن نسبت به خودش ببیند و در آن ببیند کـه گمان تو به او اینگونه است که اگـر بخوانیَش اجـابتت می­کند، اگر از او طلب آمرزش کنی می­آمزدت، و اگر عبادتش کنی عبادتت را می­پذیرد. پس چه عبادت شیرینی است و چه بزرگ و چه گرانقدر است. پس در همه­ی احوال و دگرگونیهایت به الله حسن ظن داشته باش؛ چه در حالت بیماری و چه سلامتی و چه ثروتمندی و یا فقر .. و دیری نمی­پاید که راحتی، سعادت و آرامش را در قلبت می­یابی.

قاعده­ی سوم: اینکه نام ها و صفات خداوند را در اثنای دعا کردن احساس و درک نمایی و آنها را به یاد داشته باشی.

وقتی که او را می­خوانی به خـاطر داشته باش کـه او  أرحـم الراحمین  و أکـرم الأکـرمین  است. او فتّاح  و قریب و مجیب است، و او رزاق و غنی و حمید، مجید، جواد، جبار،  وهّاب و منّان … است.
پس به وسیله­ی این نام­های عظیم، گرانقدر و بزرگوار از او مسألت می­نمایی، و آن وقت است که قلبت به وعده­ی الهی اطمینان می­یابد.

خداوند متعال می­­فرماید: «وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ» بقره ۱۸۶
«و هنگامی که بندگانم از تو درباره­ی من بپرسند (که من نزدیکم یا دور. بگو:) من نزدیکم و دعای دعا کننده را هنگامی که مرا بخواند، پاسخ می­گویم. پس آنان هم دعوت مرا (با ایمان و عباداتی همچون نماز و روزه و زکات) بپذیرند و به من ایمان بیاورند تا هدایت یابند.»

پس هرگاه این قواعد سه گانه را در دعاهایت  در نظر داشتی و در ذهنت با خود همراه کردی،آن چنان شیرینی مسألت و لذت مناجات و أنس طلب از خدا در قلبت بر انگیخته می­شود که فراتر از انتظاری خواهد بود که برای رفع حاجت و نیازت در نظر داشتی. و آیا چیزی بزرگتر و با عظمت­تر از مناجات با پروردگار بزرگوار و مهربان ـ سبحانه و تعالی ـ وجود دارد؟!

و الحمد لله رب العالمین

۱- تخریج اما احمد، ۱۵/ ۳۵، به رقم ۹۰۷۶، وطبرانی در معجم الكبير ۲۲/۸۷، و صحیح شيخ آلبانی در سلسله احاديث الصحيحة، به رقم ۱۶۶۳٫
۲- مهربان ترین مهربانان
۳- صاحب کرَم ترین صاحب کرمان و یا بزرگوارترین بزرگواران
۴- در اینجا به معنی گشاینده­ی دروازه­های خیر و نیکی دینی و دنیوی است.  اوست که با لطف و عنایت و حکمتش ابواب معارف ربانی و حقائق ایمانی و نیز درهای رزق و روزی را بر روی بندگانش می­گشاید، و امور سخت  و پیچیده را برای هر کس که بخواهد آسان و ساده می­کند و درهای بسته را با فضل و رحمتش بازمی­کند و دستیابی به همه  نوع خیر ومصلحت را آسان می­گرداند. (نگا: فقه الأسماء الحسنی از شیخ عبد الرزاق البدر، المفاهيم المثلى فى ظلال شرح أسماء الله تعالى الحسنى للشیخ أبى لؤى وليد بن محمود).
۵- از معانی اسم جبار اینست که :همه چیز و همه کس مقهور امر خداوند و در برابر امر و سلطه­ی او خاضع است. از معانی دیگر این اسم اینست که: خداوند با لطف، رحمت و رأفتش حال بندگانش را اصلاح و کمی­ها و کاستی­ها را برایشان جبران می­کند؛ فقیر را غنی و ضیف را قوی  می ­گرداند، در سختی افتاده را در آسانی قرار می­دهد و مریض را صحت و سلامتی می­بخشد…( نگا: همان دو مصدر قبلی)
۶- یعنی صاعب عطاء و بخشش زیاد و احسان و نیکی وسیع، کسی که عطاء و بخشش را بر بندگانش سرازیر می­کند و نعمت­ها را با فضل و کرمش پی در پی به سوی آنها روانه می­کند، و هیچ منّان مطلق و حقیقی جز الله وجود ندارد. (نگا: همان دو مصدر قبلی). شیخ ابن أثیر رحمه الله در مورد معنای این اسم از اسماء الله تعالی می گوید:”«المنّان» یعنی نعمت دهنده ی بخشنده، و این اسم از کلمه­ی «المنّ»، یعنی عطاء و بخشش، مشتق شده است نه از کلمه­ی «المِنّة»، (به معنای منّت)، و بسیار روی می­دهد که کلمه «المنّ» در کلام آنها به معنی «احسان و نیکی کردن به کسی بدون انتظار و طلب مزد و پاداش از او» می آید. {کتاب النهایة في غریب الحدیث از شیخ ابن أثیر، جلد۴ صفحه­ی ۳۶۵، تحقیق: الطناحی، ناشر: المکتبة الإسلامیة}

صدای درهم شکـستن لیبرالـــیسم (تحلیلی بر اعتراضات “وال استریت را اشغال کن”)

به قلم:  صدیقی

بسم الله الرحمن الرحیم

اعتراض مردم آمریکا به سیاست های اقتصادی دولتمردان در خیابان وال استریت نیویورک که مظهر نظام مالی در آمریکاست به عنوان مهمترین سرخط خبری در معروفترین مطبوعات و رسانه های دنیا خود نمایی می-کند و افراد بسیاری در سرتاسر دنیا اعم از مردم عادی یا مسئولین حکومتی پیگیر اخبار این جنبش اعتراضی هستند اخیراً  گسترده تر شدن اعضای این جنبش و اعلام حرکت به سمت واشنگتن و کشته شدن چندین نفر در این جریان، حساسیت این موضوع را مضاعف نموده و بالتبع نگرانی های دولتمردان کاخ سفید را موجب گردیده است، سوالی که در این موضوع اذهان بسیاری از متابعه کنندگان این جنبش را برانگیخته این است که علت شروع این جنبش چه بوده و به کجا خواهد انجامید؟

در حقیقت ریشه ی شروع این تظاهرات مردمی را باید در سیاست های یک دهه ی اخیر کاخ سفید جستجو نمود. تصمیم تئوری پردازان و پلان گذاران کاخ سفید در ابتدای هزاره ی سوم در حمله به سرزمین¬های اسلامی و به خاک و خون کشیدن مسلمانان موجبات دخول در نبردی نابرابر را برای یانکی¬های اشغالگر فراهم آورد، اعتماد به قدرت عظیم اقتصادی و تکنولوژی¬های فوق پیشرفته در تولید سامانه‌های لجستیک نظامی و حمایت سایر قدرت¬های هم-پیمان توهم پیروزی زود هنگام و سقوط مجاهدین فقیر و دست خالی را برای مقامات کاخ سفید فراهم آورد.

غافل از اینکه مجاهدان با توکل بر پروردگار و با امدادهای غیبی پشتوانه¬ای بسیار بزرگتر از آنان داشتند و این ساحت جنگ را به مسیری بی¬بازگشت و باتلاقی نابودگر تبدیل ساختند و سرزمین خود را به گورستان اشغالگران خارجی بدل نمودند. هزینه¬ی نظامی باور نکردنی از سوی آنگلوساکسون¬های حاکم و خروج میلیون¬ها دلار از خزانه¬ی دولت که وظیفه¬ی تأمین بخش بزرگی از آن بر دوش مالیات دهندگان آمریکایی بود و سیاست¬های غلط دیگر اعم از تجدید نظر در سیستم¬های بانکی به منظور جذب سرمایه¬گذاری به منظور پیشبرد سریعتر جنگ، خصوصاً در بخش مسکن سبب به وجود آمدن حباب در این زمینه گردید و در نتیجه ورشکستگی بانک¬ها و بنگاه¬های مالی آمریکا و اروپا را موجب شد، با ورود آمریکا به خاورمیانه با گذشت هر سال اوضاع مالی و اقتصادی آمریکا و هم پیمانانش بغرنج¬تر و به رکود اقتصادی نزدیک¬تر شدند و هر سال کسری بودجه¬ی دولت¬ها بالاتر رفت تا اینکه امسال و در ابتدای سال ۲۰۱۲ میلادی دولت آمریکا بیش از ۱۵ هزار میلیارد دلار بدهی دارد و سایر کشورهای اروپایی نیز اوضاعی به مراتب بدتر داشته و به مرز ورشکستگی اقتصادی رسیده اند.

بر این اساس می توان مدعی شد که راهبردهای ملیتاریستی واشنگتن در خاورمیانه اصلی ترین دلیل رکود اقتصادی آمریکا و اذنابش می باشد و به ظرس قاطع فشار مالی ناشی از این تصمیم که ماحصل سیاست های نادرست سیاسیون و عقبه ی حاکم بوده و هست، هم اکنون بر دوش ستیزن های آمریکایی و اروپایی که اکثراً مخالف چنین جنگ هایی بودند وارد آمد و استمرار این روند طی یک دهه سبب شد که اجتماعی از مردم معترض در برابر ساختمان بورس اوراق بهادار نیویورک در خیایان وال استریت آمریکا نسبت به این تصمیمات غلط تشکیل شود که تحت عنوان “وال استریت را اشغال کن”  در رسانه های دنیا دیده و صدایشان شنیده شود این اجتماع که در آغاز به چند صد نفر نیز نمی رسید با گذشت زمان وسیع تر گشته به گونه ای که با فراخوان های داده شده هم اکنون در بیش از دو هزار شهر تشکیل و تعدادشان نیز به دهها هزار نفر می¬رسد، با ترسیخ و ریشه¬ای شدن جنبش این حرکت سرآغاز یک رفورم جهانی شد و امروز در اروپا نیز حرکتهایی برای حمایت از جنبش تسخیر وال استریت وجود دارد.

مردم معترض که بعضاً طی فشارهای مالی شرکت¬ها، تعدیل گشته و بیکار شده¬اند خود را جمعیت ۹۹ درصدی می¬نامند که قربانی خواسته¬های قشر ۱ درصدی سرمایه¬دار که پیکان جهت¬گیری¬های سیاسی کاخ سفید را در احتضان دارند گشته¬اند و قطعاً این ادعا قابل اغماض نیست چرا که با بررسی این موضوع به این نتیجه می¬رسیم که تمامی اعضای گروه بیلدربرگ که با مصوبات خود سیاست¬های دول اروپایی و آمریکا و در نتیجه جهان را تعیین می¬کنند جزء ثروتمندترین افراد و کلان سرمایه¬داران این کشورها بوده و اکثر مقامات کاخ سفید و دیگر کشورهای هم پیمان نیز یا در محضر آنان تلمذ نموده و با حمایت¬های آنان به قدرت رسیده¬اند و یا خود نیز جزء همان سرمایه¬داران هستند، این افراد قلیل که بنا به ادعای مردم معترض در جنبش ضد وال استریت تنها ۱% مردم آمریکا را تشکیل می¬دهند با اتکا به سرمایه¬های کلان خویش اصلی¬ترین تصمیم¬گیرندگان سیاست¬های داخلی و خارجی آمریکا هستند و برای رسیدن به اهداف و ایدئولوژی¬های خود حاضرند نه تنها مردم سایر کشورها بلکه مردم کشور خود را نیز قربانی نمایند، این اقليت كوچك بر تمام مصادر قانوني، اجرايي، قضايي و مالي آمريكا رسوب كرده است.

آنان با اتکا به ابر سرمایه¬های خود سیاست و نیروی نظامی را نیز به خدمت خود گرفته و رسانه¬ها و مطبوعات را هم به تسخیر خود درآورده¬اند تا صدای بلند منویات آنان در سرتاسر دنیا باشند اما مردم که کارد به استخوانشان رسیده دیگر حاضر نیستند که این نظام تبعیض¬آمیز استحماری را تحمل کنند و تاوان زیاده خواهی¬های اولیگارشی کوچک و ۱ درصدی سرمایه¬داران را بپردازند.

آنان معتقدند که مالیات دریافتی از آنان و بیکاری و فشار ناشی از اوضاع بد اقتصادی به دلیل اعمال سیاست¬های لیبرالی دولتمردان، حق آنها نیست. تظاهرکنندگان از وجود نابرابری فزاینده در درآمد و ثروت در آمریکا خشمگین هستند، نابرابری‌ای که دولت و کنگره با اتخاذ هرگونه اقدام برای مقابله با آن مخالفت می¬ورزند.

به همین دلیل این اکثریت  99 درصدی با تجمع در منطقه وال استریت به عنوان مرکز فرماندهی نظام سرمایه¬داری این بار سیاست¬های متولیان استکبار را به چالش کشیدند. این تجمع خصوصاً در آمریکا امری بدیع بوده و بدین صورت و در این حد گستردگی مسبوق به سابقه نبوده است مردم در این اعتراض اجتماعی بر خلاف اجتماعات قبلی از جمله جنبش تی پارتی که در اعتراض به سیاست¬های جمهوری خواهان به راه افتاد؛ نه فقط به سیاست¬های دولت وقت بلکه کل نظام سرمایه¬داری را در آمریکا به چالش کشیده¬اند.

مردم با گذشت سال¬ها از عمر دو جناح حاکم که به صورت چرخشی قدرت را در دست گرفته و همواره در آستانه¬ی انتخابات هجمه¬هایشان را به سمت هم روانه نموده و شعارها و وعده¬های دروغین به مردم می¬دهند، دریافته¬اند که در این جنگ زرگری دست¬های پشت پرده که سیاست¬های کاخ سفید را در وجوه عمده جهت دهی می¬نماید همواره ثابت و همان اصحاب کارتل¬ و تراست¬های آمریکایی هستند به همین دلیل مردم این بار فارغ از هر حزب و جناحی فقط نظام لیبرالی کشور خود را آماج حملات و شعارهای تند خود قرار داده¬اند.