وطن از دیدگاه مرتدین سوسیالیست و علت آمدن آن ها به سرزمین کردها و هورامان

نشریه کتاب دوشنبه در قسمت دوم بحث خود راجع به کنفرانس وحدت در صفحات ۴-۹۳ تحت عنوان «مسأله ملی در کردستان از مبارزه طبقاتی خلق کرد جدا نیست» می نویسد:

حزب دموکرات کردستان یک جریان دموکراتیک با گرایش لیبرالیستی است که عمدتاً متکی به اقشار متوسط خلق کرد است… کنفرانس چی ها در این جا مشت خود را در زمینه ی هم صدایی با ارتجاع حاکم رو نکرده اند. دیدگاه و درکی که ارائه داده اند به غایت بورژوائی و غیر پرولتری است. کجای فرهنگ مارکیستی برای حمله به یک جریان آن را «وابسته به بیگانه» معرفی می کند.

ببینید چقدر و تا کجا آشکارا انترناسیونالیسم پرولتاریایی بر باد رفته است که کنفرانس چی های ما فراموش کرده اند کی هستند و از چه کسانی دفاع می کنند؟ برای آنان که واقعاً در راه آزادی طبقه ی کارگر می رزمند بیگانگان و وابستگی به بیگانه نه تنها واژه هایی است که بورژوازی برای تحمیق پرولتاریا و ماستمالی کردن خط و مرز طبقات به کار می برد. شعار مارکیست های واقعی این است. «پرولتاریای سراسر جهان متحد شوید: و واژه هایی چون اجنبی و اجنبی پرستی سلاح کهنه و کندی است که بورژوازی علیه این شعار به کار می گیرد. تاریخ ثابت کرده است که میهن پرستان واقعی مارکیست ها هستند. منتها باید دید کدام میهن؟ میهن سوسیالیستی یا بورژوائی؟ مگر نه این که مارکسیسم منادی و مشوق اتحاد کارگران با پرولتاریای کشورهای دیگر حتی علیه بورژوازی خود است؟

ادامه خواندن وطن از دیدگاه مرتدین سوسیالیست و علت آمدن آن ها به سرزمین کردها و هورامان

وسیله مورد استفاده سکولاریستهای مرتد کردستان  در برخورد با مسلمین و جامعه اطراف خود

به قلم : ابوسلیمان  هورامی

این که کفار و مرتدین در برخورد با مسلمین اتحاد ناهمگونی را در عمل تشکیل می دهند واقعیتی است انکار ناپذیر که دین بر آن مهر تایید گذاشته اما این بدان دلیل نیست که همین کفار در میان همدیگر هم در صورت عدم وجود مسلمین دارای همدلی و همسویی در عمل باشند بلکه این گروه های ناهمگون همیشه زمانی که خطری از جانب مسلمین را لمس نکنند به جان هم افتاده و به فرقه های متضاد تقسیم می شوند. چون همدیگر را خوب می شناسند و کوچک ترین اعتمادی در میانشان وجود ندارد به همین دلیل با کوچک ترین تحریکی از همدیگر جدا شده و اتحاد توهمی آنان متلاشی می شود که نمونه ی آن در تاریخ به کرات دیده شده اما نمونه ی بارز آن در صدر اسلام «جنگ احزاب» است.

اما علت این که با وجودی که آن همه کینه نسبت به اسلام دارند باز چرا قلب هایشان آن همه از همدیگر دور است را باید در یک کلمه ی پر معنا یافت که به تمام معنا در آن جای گرفته و شخصیت مشخص می گیرند و آن «نفاق و دو رویی» است. که علامت و مشخصه ی بارز شخصیتی مرتدین در برخورد با وضع موجود می باشد به همین دلیل شما هرگز مرتدی را ندیده و نخواهید دید که شخصیتی ثابت داشته باشد. تنها امر ثابت آن ها دشمنی و کینه نسبت به اسلام و فرقه ی ناجیه و طایفه ی منصوره است.

ادامه خواندن وسیله مورد استفاده سکولاریستهای مرتد کردستان در برخورد با مسلمین و جامعه اطراف خود