ترویج منهج نجدیت و تولید تفرق در افغانستان یا ضرورت حفظ وحدت فقهی احناف؟
به قلم: فضل احمد هراتی
در توضیح مطالب برادرمان ابومحمود کندزی در مورد حرکت به سوی وحدت فقهی بر اساس الدله الفقه امام اعظم ابوحنیفه رحمه‌الله و شورای علما دوست دارم بر یک نکته تمرکز کنم و توضیحاتی تقدیم خوانندگان بسیار محترم سایت بنیان جهاد علیه سکولاریسم نمایم.
در طول بیست سال اشغال افغانستان توسط نیروهای آمریکایی، غرب و ناتو، دشمنان اسلام نه‌تنها با سلاح و بمب، بلکه با جنگ فکری و عقیدتی نیز وارد شدند. در این دوران، یکی از برنامه‌های پنهان دشمن، تضعیف فقه و منهج واحد اهل سنت افغانستان بود که قرن‌ها بر اساس مذهب امام اعظم ابوحنیفه رحمه‌الله استوار بوده است.
در همین زمان، جریان موسوم به «سلفی» یا «وهابی» یا «نجدیت» که ریشه در آموزه‌های محمد بن عبدالوهاب نجدی دارد، با حمایت مستقیم و غیرمستقیم مالی و فکری از سوی حکومت عربستان سعودی و علمای درباری آل‌سعود، در برخی مناطق کشور گسترش یافت. این گسترش نه از راه علم و دعوت، بلکه از طریق پول، نفوذ و تبلیغات صورت گرفت، تا جایی که حتی طرح تأسیس دانشگاه‌های وابسته به اندیشهٔ نجدی در شهرهایی چون جلال‌آباد در دست اجرا بود.
بر اساس نگرش ما منهج محمد بن عبدالوهاب نجدی، با برداشت اشتباهی که در بعضی از اصطلاحات شرعی مثل توحید و مشرک و مشرکین و برداشتن عذرهای معتبر شرعی برای مسلمین و غیره دارد بر پایهٔ تکفیر و تندروی نسبت به دیگر مسلمانان و مشغول کردن مسلمین به مسلمین و ایجاد تفرق و جنگ داخلی و رهاکردن دشمنان اصلی بنا شده است.
این تفکر با آنکه شعار رها کردن مذهب و اتحاد و وحدت اسلامی سر می دهد اما در عمل حتی نتوانسته است فرقه های مختلف خودش را یکی کند چه رسد به سایر مسلمین و به‌جای وحدت امت، اختلاف، دشمنی و تجزیه را میان مسلمین ایجاد کرده است.
این روش کار را به جایی رسانده که بسیاری از آگاهان به شرعی بگویند که شر این تفکر بیشتر از خیر آن است و ما به خاطر شری که دارد از خیر آن نیز می گذریم چون خیری که در آن وجود در دارد در مذهب خودمان نیز وجود دارد .
آنان بسیاری از مسلمانانِ اهل قبله را به شرک و بدعت متهم کردند، حتی کار را به تکفیر نابجای مسلمین کشانده اند در حالی‌که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: از ابن عمر رضی الله عنما روایت است گفت که:رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند:أَيُّمَا امْرِئٍ قَالَ لِأَخِيهِ: يَا كَافِرُ، فَقَدْ بَاءَ بِهَا أَحَدُهُمَا، إِنْ كَانَ كَمَا قَالَ، وَإِلَّا رَجَعَتْ عَلَيْهِ (بخاری ۶۱۰۴- مسلم ۶۰) اگر کسی به برادر دینی‌اش «کافر» خطاب کند، گناه این نسبت را یکی از آن دو به دوش می‌کشد، اگر راستگو باشد که هیچ، و الّا به خود او برمی‌گردد.
در این حدیث تنبیه مسلمان وهشدار از این گفتار ناپسند است، و اینکه گوینده آن در خطر بزرگی است اما تفکر نجدیت این در خطرناک را برای عوام جاهل هم باز می کند.
اسلامِ محمدی دینی است که بر رحمت، وحدت و عدالت بنا شده است، نه بر تکفیر و تعصب نابجا و تضعیف مسلمین و مشغول کردن مسلمین به مسلمین و رها کردن کفار اشغالگر و محارب خارجی.
تاریخ گواه است که هر جا اندیشهٔ نجدی ریشه گرفت، خون مسلمانان ریخته شد، علمای اهل سنت تکفیر شدند، و مساجد امت اسلامی تفرقه برداشتند و اهل دعوت و جهاد هدر رفتند و مورد معامله قرار گرفتند و در نهایت کفار سکولار و اشغالگر خارجی از کانال مزدورانشان بر مسلمین مسلط شدند، نمونه ی جولانی و تمام گروههای نجدی در سوریه نزدیکترین مثال به ما از خطر تفکر نجدیت در میان اهل دعوت و جهاد است.
بر این اساس است که امارت اسلامی افغانستان به رهبری امیرالمؤمنین شیخ‌الحدیث مولوی هبت‌الله آخندزاده حفظه‌الله، تأکید می‌کند که: نظام اسلامی افغانستان بر فقه و مذهب امام اعظم ابوحنیفه رحمه‌الله استوار است و هرگونه تلاش برای نشر، ترویج یا تبلیغ مذاهب و افکار بیگانه با فقه حنفی، در حقیقت تلاشی برای تفرقه و ضعف امت اسلامی است.
کسی که مردم را از منهج واحد اهل سنت منحرف کند، به نفع دشمنان اسلام عمل می‌کند، ولو خود نداند.
ما به همهٔ برادران اهل سنتی که تحت تأثیر افکار سلفی یا وهابی یا نجدیت قرار گرفته‌اند، برادرانه می‌گوییم: بازگردید به منهج علمای امت،در افغانستان به ادله الفقهِ ریشه‌دار و متوازنِ امام ابوحنیفه رحمه‌الله،که قرن‌هاست میان امت اسلامی عدالت و اعتدال را حفظ کرده است بازگردید و وحدت امت را وظیفهٔ شرعی خود بدانید و صف واحد خویش را در برابر دشمنان اسلام حفظ کنید،و از نشر هرگونه افکار تندو تفرقه‌انگیز بپرهیزید و بدانید که پیروی از افکار تند و انحرافی، جز تفرقه، دشمنی و بی‌ثباتی برای امت و تقویت دشمنان خارجی و گروه منافقین داخلی نتیجه‌ای ندارد.