
بحران در ایالات متحده: بیثباتی سیاسی، تهدید بیثباتی و تفرقه(۳)
به قلم: کارزان شکاک
پیشبینی میانمدت (۲۰۲۶-۲۰۲۷)
۱. تهدید برای دموکراسی سنتی آمریکایی: اگر قطبی شدن کاهش نیابد، خطر تضعیف بیشتر نهادهای دموکراتیک، محدود کردن آزادی بیان یا اعمال اقدامات اضطراری تحت پوشش امنیت وجود دارد.
۲. زوال اقتصادی: بیثباتی طولانیمدت میتواند منجر به رکود اقتصادی شود، بهویژه اگر سرمایهگذاران خارجی شروع به خروج سرمایه از ایالات متحده کنند.
۳. بحران اجتماعی: تعمیق اختلافات در جامعه میتواند منجر به درگیریهای محلی، بهویژه در ایالتهایی با سطوح بالای تنش سیاسی، مانند تگزاس و کالیفرنیا، و ظهور ایدههای جداییطلبانه شود.
پیشبینی بلندمدت (۲۰۲۸ و پس از آن)
۱. خطر چرخش اقتدارگرایانه: اگر بحران تشدید شود، سیاستمداران منفرد ممکن است تلاش کنند از وضعیت برای تحکیم قدرت و ایجاد دیکتاتوری سوءاستفاده کنند.
۲. تقویت جنبشهای رادیکال: اگر به مشکلات اقتصادی و اجتماعی رسیدگی نشود، گروههای رادیکال ممکن است حمایت بیشتری کسب کنند و تهدیدی برای امنیت داخلی ایجاد کنند و کشور را به جناحهای متخاصم تقسیم کنند.
۳. پیامدهای ژئوپلیتیکی: تضعیف ثبات داخلی ایالات متحده میتواند نفوذ آن را در صحنه جهانی کاهش دهد، که میتواند توسط کشورهایی مانند روسیه و چین برای پیشبرد منافع خود مورد سوءاستفاده قرار گیرد.
تهدیدات برای ایالات متحده
۱. خشونت داخلی: ظهور گروههای مسلح و جنبشهای رادیکال، تهدیدی برای امنیت عمومی و وحدت ملی است. رویدادهایی مشابه حمله به ساختمان کنگره میتواند در مقیاس بزرگتری تکرار شود. ۲. فرسایش اعتماد به نهادها: اطلاعات نادرست و حملات به فرآیندهای انتخاباتی، مشروعیت دولت را تضعیف میکند، که میتواند منجر به بیثباتی و تجزیه طولانی مدت در برخی ایالتها شود.
۳. دخالت خارجی: روسیه، چین و سایر بازیگران از حملات سایبری و اطلاعات نادرست برای دامن زدن به اختلافات داخلی، هرج و مرج و فروپاشی در ایالات متحده استفاده میکنند.
۴. بیثباتی اقتصادی: یک بحران سیاسی میتواند سرمایهگذاران را دلسرد کند و منجر به رکود اقتصادی شود، که ناآرامیهای اجتماعی را تشدید میکند و زمینه را برای هرج و مرج فراهم میکند.
۵. تضعیف دموکراسی: قطبی شدن و پوپولیسم درازمدت میتواند اصول دموکراتیک را تضعیف کند و راه را برای گرایشهای اقتدارگرایانه و ایجاد دیکتاتوریها هموار کند.
…ایالات متحده در آستانه یک بحران داخلی جدی ناشی از قطبی شدن سیاسی، ظهور جنبشهای رادیکال و اطلاعات نادرست است.
تهدید فزاینده خشونت و فرسایش اعتماد به نهادها، خطرات واقعی را برای ثبات کشور ایجاد میکند که میتواند منجر به تجزیه آن شود.