مروری مختصربر تاریخ خلافت عثمانی و دلایل شکست و نابودی آن
ارائه دهنده: ابوصلاح الدین الکردی
دولت خلافت اسلامی عثمانی دارای مشخصات ذیل بود:
تاسیس: ۱۲۹۹/ انقراض: ۱۹۲۲/ دین: اسلام/ دولت: خلافت/ زبان: ترکی، عربی و فارسی/ خلیفه: عثمان بن ارطغل(اولین)/ خلیفه: عبدالحمید ثانی (آخرین)/ شعار: خلافة إلى الأبد / صدراعظم: علاء الدین پاشا(اولین) / صدراعظم :احمد توفیق پاشا (آخرین) / مساحت: ۷۵۰۰۰۰۰ کیلومتر مربع / واحد پول: لیره
خلافت عثمانی یک اقتدار واحد سیاسی و کتلوی مسلمانان بود که طی سالهای ۱۲۹۹ الی ۱۹۲۲ حدود ۶ قرن در مدیترانه حکومت می کرد، و در اوج اقتدار خود یعنی قرن شانزدهم مناطق همچون اکثر خاورمیانه،آسیا کوچک، شمال آفریقا و جنوب شرقی اروپا تا قفقاز را نیز شامل می شد.
– منشاء عثمانیان
عثمانیان شاخهای از ترکمنها بودند که در اواخر امپراتوری سلجوقیان از ترکستان به آسیای صغیر کوچیدند. در آن زمان، سلجوقیان روم، که قسمتی از سلسله دولتهای سلجوقی بودند، در این سرزمین فرمان میراندند. ترکان عثمانی اندکاندک در نواحی غرب آناتولی به یک قدرت منطقهای و متحد سلاجقه تبدیل شدند و بعداً جانشین سلجوقیان گشتند.
– اوج شکوه اقتداری خلافت عثمانی
دولت عثمانی بهعنوان بزرگترین و پهناورترین دولت اسلامی بعد از خلافت عباسی شناخته شده بود، که از سدهٔ چهاردهم، به رهبری بایزید اول (ایلدرم بایزید)، قلمرو آن در قارهٔ اروپا گسترش چشمگیر یافت و در اوایل نیمهٔ دوم سدهٔ پانزدهم، با فتح قسطنطنیه، به رهبری سلطان محمد دوم (فاتح)، در مقام تنها وارثامپراتوری روم شرقی (بیزانس) جای گرفت.
بدینسان، در پایان سدهٔ پانزدهم، دولت عثمانی به اوج اقتدار و شکوه خود دست یافت؛ اقتدار و شکوهی که بیش از یک سده دوام آورد. در این دوران، خلافت عثمانی شامل قلمروهای آناتولی، سوریه، فلسطین، عراق، ارمنستان در آسیا، و مصرو لیبی در آفریقا،و بلغارستان، یونان، صربستان، آلبانی،بوسنی و رومانی را در اروپا شامل میشد. ادامه خواندن مروری مختصربر تاریخ خلافت عثمانی و دلایل شکست و نابودی آن